Jak pierwsi możemy zdiagnozować autyzm
Jeśli chodzi o formy terapii dla dzieci autystycznych, to jest spora liczba takich, które warte są zagadnienia. Oceniając je po efektach, jakie odnoszą dzieci, wiele można uznać za niezmiernie trafne w stosunku do potrzeb, jakie wykazują dzieci z deficytami rozwojowymi. Na uwagę zasługuje metoda krakowska, której głównym założeniem jest rozwój wszystkich funkcji poznawczych u dzieci. Praca podczas terapii polega więc mniej więcej na tym samym, z czym mamy do czynienia w programach edukacyjnych przedszkoli. Tu jednakże specjaliści są wyczuleni na deficyty dzieci, wobec tego praca przebiega zawsze wedle indywidualnych potrzeb małych pacjentów.
Aby podjąć odpowiednią metodę terapii dla dziecka autystycznego, konieczna jest diagnoza rozwoju. Tylko dzięki niej można ocenić dziecko w zakresie:
– rozwoju ruchowego
– motoryki precyzyjnej
– lateralizacji
– spostrzegania wzrokowego
– koordynacji wzrokowo-ruchowej
– komunikacji
– mowy
– emocji i relacji społecznych
– wiedzy
– umiejętności uczenia się
Dzięki tzw. kartom KORP czyli Kartom Oceny Rozwoju Psychoruchowego można ustalić wczesne sygnały patologii rozwoju. Następnym krokiem jest ustalenie poprawnego planu terapii. Dla dziecka z dysfunkcjami rozwojowymi najistotniejsze jest wczesne ich ustalenie. Im szybciej zostanie wobec dziecka podjęta praca terapeutyczna, tym doskonalsze są rokowania takiej pracy. Można powiedzieć o jeszcze jednym pozytywnym aspekcie wcześnie podjętej terapii, a mianowicie o braku namnażania się deficytów rozwojowych u dziecka.
Aby podjąć odpowiednią metodę terapii dla dziecka autystycznego, konieczna jest diagnoza rozwoju. Tylko dzięki niej można ocenić dziecko w zakresie:
– rozwoju ruchowego
– motoryki precyzyjnej
– lateralizacji
– spostrzegania wzrokowego
– koordynacji wzrokowo-ruchowej
– komunikacji
– mowy
– emocji i relacji społecznych
– wiedzy
– umiejętności uczenia się
Dzięki tzw. kartom KORP czyli Kartom Oceny Rozwoju Psychoruchowego można ustalić wczesne sygnały patologii rozwoju. Następnym krokiem jest ustalenie poprawnego planu terapii. Dla dziecka z dysfunkcjami rozwojowymi najistotniejsze jest wczesne ich ustalenie. Im szybciej zostanie wobec dziecka podjęta praca terapeutyczna, tym doskonalsze są rokowania takiej pracy. Można powiedzieć o jeszcze jednym pozytywnym aspekcie wcześnie podjętej terapii, a mianowicie o braku namnażania się deficytów rozwojowych u dziecka.
